ΠΙΕΡΙΑ Αξιοθέατα, ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ Πιερίας, Ξενοδοχεία ΝομούΥ Πιερίας, Ξενοδοχεία Πλαταμώνα, Κατερίνη, Πληροφορίες, Μοναστήρια, Αρχαία μνημεία

ΑΡΧΑΙΟ ΔΙΟΝ

Στους πρόποδες του Ολύμπου και μόλις 5 χλμ. από τις πιερικές ακτές βρίσκεται το αρχαίο Δίον, η ιερή πόλη των Μακεδόνων σε μια περιοχή κατάφυτη, που κατακλύζεται από νερά. Από τα ανασκαφικά ευρήματα προκύπτει ότι το Δίον καλύπτει μια χωρίς διακοπή ζωή 1000 χρόνων, από τον 5ο αι. π.Χ. μέχρι τον 5ο αι. μ.Χ.
Αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς μας πληροφορούν ότι στο Δίον μαζεύονταν οι Μακεδόνες, για να τιμήσουν σε τακτά διαστήματα με θυσίες και αναθήματα τους Ολύμπιους θεούς. Εδώ ο βασιλιάς Αρχέλαος στα τέλη του 5ου αι. π.Χ. οργάνωσε αθλητικούς και σκηνικούς αγώνες, ενώ ο Φίλιππος γιόρτασε στο Δίον ένδοξες νίκες και ο Αλέξανδρος, ξεκινώντας για τη μεγάλη εκστρατεία, θυσίασε στον Ολύμπιο Δία. Στο ιερό του Διός Ολυμπίου στήθηκε το περίφημο χάλκινο σύνταγμα του Λυσίππου που παρίστανε τους 25 ιππείς που έπεσαν στη μάχη του Γρανικού.
Στα χρόνια του Φιλίππου του Ε΄μετά από μία καταστρεπτική εισβολή, οι Αιτωλοί ισοπέδωσαν την πόλη. Στη μάχη της Πύδνας το 168 π.Χ. ο θάνατος του τελευταίου βασιλιά της Μακεδονίας Περσέα σήμανε την κατάλυση του μακεδονικού βασιλείου. Το Δίον γίνεται ρωμαϊκή αποικία στα χρόνια του Αυγούστου. Η δεύτερη ακμή της πόλης σημειώνεται στα ρωμαϊκά χρόνια, στο 2ο και 3ο αι. μ.Χ., όταν το Δίον ζει μια ελληνική αναγέννηση.
Ο επίλογος γράφεται για το Δίον τον 5ο αι. μ.Χ., όταν καταστρεπτικοί σεισμοί, πλημμύρες και άλλες θεομηνίες σημαίνουν το τέλος της πόλης. Οι κάτοικοί της την εγκαταλείπουν φοβισμένοι και ανεβαίνουν στα χαμηλά υψώματα του Ολύμπου ζητώντας ασφάλεια.
Η ιερή πόλη των Μακεδόνων σωριάζεται σε ερείπια που καλύπτονται κάτω από το χώμα της Μακεδονικής γης

ΑΡΧΑΙΑ ΠΥΔΝΑ

Στη δυτική ακτή του Θερμαϊκού, 1 χλμ. νότια του Μακρυγιάλου, διατηρούνται τα ερείπια του κάστρου και της βυζαντινής επισκοπής Κίτρους.
Τα ερείπια αυτά, μαζί με τη δυτική πύλη του κάστρου (απέναντι από το ναό), τα θεμέλια πανδοχείου, λουτρού και μικρής μονόχωρης βασιλικής, αποκαλύφθηκαν
την περίοδο 1983-1992 με τις ανασκαφές της Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Θεσσαλονίκης. Αποτελούν τα μόνα ορατά σήμερα υπολείμματα της βυζαντινής Πύδνας, που τον 6°-7° αι. ονομάσθηκε Κίτρος και υπήρξε μέχρι τον 14° αι. η σημαντικότερη πόλη της μεσαιωνικής Πιερίας.
Μέσα στο κάστρο εντοπίσθηκαν τμήματα δύο παλαιοχριστιανικών βασιλικών του 4ου και 6°" αι., η τελευταία από τις οποίες πυρπολήθηκε κατά την άλωση του φρουρίου από τους Βούλγαρους, γεγονός που τοποθετείται μεταξύ των ετών 913-924. Στη θέση της ιδρύθηκε στο τέλος του 10ου αι. μια μεγαλόπρεπη βασιλική μεταβατικού τύπου με τρούλο και περίστωο, διαστάσεων 23,20X16,60μ., που ήταν κοσμημένη
με ψηφιδωτά, τοιχογραφίες και αξιόλογα γλυπτά και υπήρξε ο επισκοπικός ναός του Κίτρους.
Το Κίτρος που υπήρξε έδρα κατεπανικίου (υποδιαίρεση διοικητικών τμημάτων της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας) υπαγόμενου στο θέμα (διοικητικό τμήμα) Βεροίας, αναδείχθηκε τον 11° και 12° αι. σε κέντρο παραγωγής κεραμικής και σε δραστήριο εμπορικό λιμάνι, όπως έδειξε η ανασκαφή εργαστηρίου κεραμικής με φούρνο και πανδοχείου με λουτρό του 12ου αι. στην περιοχή του λιμανιού. Την ακμή του διέκοψε η άφιξη των Φράγκων το 1204, οι οποίοι σύμφωνα με τα ανασκαφικά στοιχεία πρέπει να κυρίευσαν το κάστρο ύστερα από πολιορκία και να πυρπόλησαν στη συνέχεια όλο τον οικισμό.
Εγκαταλείφθηκε λόγω των πειρατικών επιδρομών στο τέλος του 15ου αι.,
οπότε οι κάτοικοι του μετοίκισαν στον σημερινό οικισμό του Κίτρους.

ΝΕΟΛΙΘΙΚΟΣ ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΛΟΥ

Δυτικά της αρχαίας Πύδνας και νοτιοδυτικά του σημερινού χωριού,
εκτείνεται ο νεολιθικός οικισμός του Μακρυγιάλου, ένας από τους μεγαλύτερους προϊστορικούς οικισμούς της Ελλάδας.
Ο οικισμός ήρθε στο φως από τις ανασκαφές της ΙΣΤ΄ Εφορείας Προϊστορικών
και Κλασικών Αρχαιοτήτων, που ξεκίνησαν το 1992. Η έκταση της ανασκαφής έφτασε τα 60 στρέμματα, ενώ η συνολική έκταση του κατοικημένου χώρου υπολογίζεται στα 500 στρέμματα.
Στον οικισμό εντοπίσθηκαν συστάδες σπιτιών, σπασμένα κομμάτια από πήλινα αγγεία, λίθινα εργαλεία από μεγάλη ποικιλία πρώτων υλών και μικροεργαλεία. Βρέθηκαν επίσης ειδώλια από πηλό ή μάρμαρο, απανθρακωμένοι σπόροι
και άφθονα οστά από ζώα.

ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΜΝΗΜΕΙΑ

ΠΑΛΑΙΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ

Το παλαιό μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου βρίσκεται 18 χλμ από το Λιτόχωρο σε υψόμετρο 900 μ.. Χτισμένο σε μια φυσική κοιλότητα μεταξύ δύο μικρών ρευμάτων που τρέχουν στον Ενιπέα ποταμό. Σήμερα στο μοναστήρι μπορείτε να φτάσετε από το δασικό δρόμο που οδηγεί στα Πριόνια, όπου ξεκινούν οι αναβάσεις στις υψηλότερες κορυφές του Ολύμπου. Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές το μοναστήρι ιδρύθηκε στο πρώτο μισό του 16ου αιώνα και αφιερώθηκε στον ʼγιο Διονύσιο και στην Αγία Τριάδα. Κατά τη διάρκεια των 400 ετών ζωής του παρείχε τη θρησκευτική και οικονομική υποστήριξη για αυτό το μέρος του Ολύμπου. Περιελάμβανε μέρος του δάσους στα Πριόνια, ενός υδρομύλου, ενός μύλου αλευριού και ενός αγροκτήματος. Από την αρχή αυτού του αιώνα λειτούργησε με έξι μόνο μοναχούς.
Ήταν η αγαπημένη θέση προσκυνήματος για τους κατοίκους της κεντρικής Μακεδονίας και των ορειβατών. Το 1943 καταστράφηκε δύο φορές, από μια βόμβα και από έκρηξη, από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής.

ΝΕΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ

Μετά από την καταστροφή του παλαιού μοναστηριού του Αγίου Διονυσίου το 1943 ένα νέο μοναστήρι χτίστηκε στο Μετόχι κοντά στο Λιτόχωρο στην περιοχή Σκάλα, όπου ένα θαύμα βεβαιώθηκε το 1753. Χτίστηκε από τους νέους μοναχούς που ίδρυσαν μια νέα αδελφότητα το 1987. Η αδελφότητα ακολουθεί έναν φυσικό τρόπο ζωής με νέους, αφιερωμένους μοναχούς.

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΩΝ ΚΑΝΑΛΩΝ

Το μοναστήρι των Κανάλων βρίσκεται στη βορειοανατολική πλευρά του Ολύμπου
σε υψόμετρο 820 μ. στη βόρεια πλευρά της χαράδρας Ζηλιάνα.
Είναι αφιερωμένο στη γέννηση της μητέρας του Θεού.
Λεηλατήθηκε από Αλβανούς κλέφτες το 1843. Σύμφωνα με ένα βυζαντινό έγγραφο, χρονολογείται περίπου από το 1676.

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ - ΠΕΤΡΑ

Το μοναστήρι της Παναγίας στην Πέτρα χρονολογείται από τον 11ο αιώνα. Τα χίλια έτη ιστορίας του είναι ιδιαίτερου ιστορικού και θρησκευτικού ενδιαφέροντος.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ - ΚΟΝΤΑΡΙΩΤΙΣΣΑ

Η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου έχει θόλο και δύο παρεκκλήσια στη δυτική πτέρυγα. Βρίσκεται στο χωριό Κονταριώτισσα. Το σπάνιο αρχιτεκτονικό ύφος της χρονολογείται από την αρχή του 11ου αιώνα. Τοποθετημένο στην κορυφή του λόφου έξω απο το χωριό, αποτελεί μια κατ' ασυνήθιστο τρόπο ενδιαφέρουσα εκκλησία.

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ - ΡΗΤΙΝΗ

Το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται στο χωριό Ρητίνη. Είναι ένα μετα-βυζαντινό μνημείο με σημαντικές αγιογραφίες του 14ου και 16ου αιώνα. Είναι ένα από τα παλαιότερα κτήρια του τύπου του στην Πιερία και είναι χαρακτηριστικό της μετα βυζαντινής εικονογραφίας των χωριών της Μακεδονίας. Το μοναστήρι ήταν υπό τον έλεγχο του επισκόπου της Πέτρας και σύμφωνα με τους μάρτυρες και τη λαϊκή ιστορία αποτελούσαι κρυσφήγετο των στρατιωτών κατά τη διάρκεια των Μακεδονικών Αγώνων.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ - ΒΡΟΝΤΟΥ

Μια εκκλησία του 14ου αιώνα χτισμένη σε έναν βράχο σε ύψος 420 μ. Είναι τοποθετημένο στην έξοδο ένος από τα μεγάλα ρέματα του Ολύμπου, (ρέμα του Παπά) πλησίον του χωριού Βροντού. Υπάρχουν δύο αγιογραφίες στην εκκλησία, η πιό πρόσφατη χρονολογείται από τον 17ο αιώνα.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ - ΠΑΛΑΙΑ ΒΡΟΝΤΟΥ

Η πρώτη εκκλησία που χτίστηκε στην περιοχή και κατασκευάστηκε από ξύλο.
Αυτό ήταν το 1700. Αποκαταστάθηκε ως πετρόκτιστη το 1879.
Είναι χτισμένη σε βυζαντινό ύφος με κεραμικό πάτωμα.
Περιλαμβάνει ξύλινο τέμπλο χαραγμένο στο χέρι.
Οι εικόνες χρονολογούνται από το 1931.
Υπάρχουν δύο κηροπήγια από πέτρα με τις ημέρες του μήνα
χαραγμένες πάνω τους ξεκινώντας από 1760 και διακοσμείται
με το αστέρι της Βεργίνας.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ - ΑΝΩ ΜΗΛΙΑ

Μια εκκλησία του 17ου αιώνα στο χωριό ʼνω Μηλιά, στο ύφος μιας Βασιλικής, χτισμένη από πέτρα. Περιλαμβάνει ένα θαυμάσιο καμπαναριό και ένα υπέροχα διακοσμημένο εσωτερικό.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ - ΑΝΩ ΣΚΟΤΙΝΑ

Μια εκκλησία του 17ου αιώνα με ένα έξοχα χρωματισμένο εσωτερικό. Μια σειρά αφηγήσεων από την παλαιά και νέα διαθήκη κοσμούν το Ναό και μια μεγάλη σύνθεση της Δευτέρας Παρουσίας το Νάρθηκα. Χαρακτηριστικό είναι το ξύλινο τέμπλο του.

ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΡΥΜΟΣ ΟΛΥΜΠΟΥ
Χλωρίδα, Πανίδα,
Βλάστηση, Μικροκλίμα

ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΡΥΜΟΣ ΟΛΥΜΠΟΥ
Ο Όλυμπος είναι το πρώτο βουνό στην Ελλάδα για το οποίο εφαρμόστηκε το 1938 ειδικό καθεστώς προστασίας με τη ανακήρυξή του σε ΕΘΝΙΚΟ ΔΡΥΜΟ
(Β.Δ. 9-6-1938 ΦΕΚ 248Α/1938), ενώ το 1985 εγκρίθηκε ο Κανονισμός Λειτουργίας του Εθνικού Δρυμού
(ΦΕΚ 467/25-7-1985 τ. Β').
Το 1981, με απόφαση του Διεθνούς Συμβουλίου του Προγράμματος για τον ʼνθρωπο και την Βιόσφαιρα, ο Ο.Η.Ε. αναγνωρίζει τον Εθνικό Δρυμό ως «Τμήμα του Διεθνούς δικτύου των αποθεμάτων της Βιόσφαιρας». Το δίκτυο αυτό των προστατευομένων δειγμάτων του Παγκόσμιου Οικοσυστήματος είναι αφιερωμένο στη διατήρηση της Φύσης και την Επιστημονική έρευνα στην υπηρεσία του Ανθρώπου.

ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ ΟΛΥΜΠΟΥ
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο Εθνικός Δρυμός ως προς τη Γεωμορφολογία του. Έχει πολλές κορυφές, μεγάλες ρεματιές και βαθιές χαράδρες, αμφιθεατρικές κοιλότητες, σπήλαια και βάραθρα, καθώς και πολλές πηγές, μικρές εποχικές λίμνες και χείμαρρους.
Το κλίμα επηρεάζεται από τη γεωγραφική θέση, τον όγκο του βουνού, τα πετρώματα και τις πλαγιές του. Συχνό φαινόμενο είναι η αναστροφή των θερμοκρασιών και της υγρασίας, καθώς και η εμφάνιση πολλών μικροκλιμάτων.

ΒΛΑΣΤΗΣΗ ΟΛΥΜΠΟΥ
Στον Εθνικό Δρυμό υπάρχουν συνολικά τέσσερις διαδοχικές ζώνες βλάστησης (Μακεία, Δάσος κωνοφόρων - φυλλοβόλων, Ορεινό δάσος κωνοφόρων, Αλπική βλάστηση).
Η χλωρίδα του είναι μοναδική, με μεγάλη ποικιλία φυτών, από τα οποία τα 23 είναι ενδημικά.
Στην πανίδα του έχουν παρατηρηθεί 32 είδη θηλαστικών, 108 είδη πουλιών, καθώς και μια μεγάλη ποικιλία εντόμων, κυρίως πεταλούδες.

ΧΛΩΡΙΔΑ
Οι μεταβολές των κλιματολογικών συνθηκών, η υψομετρική διαφορά, η ποικιλία του ανάγλυφου και η μικρή απόσταση από τη θάλασσα επηρεάζουν την κατανομή των διαφόρων φυτικών συστημάτων.
Υπάρχουν συνολικά πέντε διαδοχικές υψομετρικές ζώνες βλάστησης χωρίς σαφή όρια μεταξύ τους:
Από 0 - 300 μ.
είναι η ζώνη όπου καλλιεργούνται κυρίως αμπέλια και ελιές, ευδοκιμούν πολλά οπωροφόρα δέντρα και φύονται
τα φρύγανα.
Από 300 - 700 μ., στη ζώνη των αείφυλλων σκληρόφυλλων (μακκία), υπάρχουν τα πλατύφυλλα αειθαλή με συνηθέστερα είδη καστανιές, δρυς, κουμαριές κ.α.
Από τα 700 - 1600μ εκτείνεται η ζώνη με μικτό δάσος κωνοφόρων και φυλλοβόλων. Κυρίαρχο είδος βλάστησης είναι η μαύρη πεύκη. Εμφανίζονται ακόμη
η οξιά, σε μικρές ομάδες η ελάτη, σποραδικά η φτελιά,
η αγριοκερασιά, ο ίταμος, η κρανιά και μια σημαντική ποικιλία από ποώδη φυτά.
Από τα 1600 - 2100μ. εκτείνεται η ζώνη του ορεινού δάσους κωνοφόρων, με το χαρακτηριστικό και σπάνιο είδος πεύκου το ρόμπολο καθώς
και την ορεινή πεύκη. Η ζώνη αυτή αντιπροσωπεύεται από ασθενή ποώδη βλάστηση που περιλαμβάνει σπάνια είδη φυτών, ενδημικά των Βαλκανίων.
Πάνω από το όριο των 2100μ. εκτείνεται η αλπική ζώνη, όπου στα λιβάδια, στους βράχους και στις απότομες πλαγιές ζουν μερικά από τα ωραιότερα ελληνικά αγριολούλουδα και τα περισσότερα ενδημικά φυτά του Ολύμπου.
Στη χλωρίδα του Ολύμπου έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα πάνω από χίλια επτακόσια (1700) είδη φυτών, περίπου το 25% της ελληνικής χλωρίδας.
Στην γυμνή από δέντρα αλπική ζώνη υπάρχουν πάνω από 150 είδη φυτών. Από αυτά, τα μισά βρίσκονται μόνο στη Βαλκανική χερσόνησο και τα είκοσι τρία (23) είναι ενδημικά του Ολύμπου, μοναδικά στον κόσμο.

ΠΑΝΙΔΑ
Στην πανίδα του Ολύμπου, η οποία περιλαμβάνει σημαντική ποικιλία ειδών, έχουν καταγραφεί τριάντα δύο (32) είδη θηλαστικών, όπως το αγριοκάτσικο (fupicapra rupicapra), το ζαρκάδι
(capreolus capreolus), το αγριογούρουνο
(sus scrofa),
η αγριόγατα
(felis sulvestris), το κουνάβι (martes foina), η αλεπού (vulpes vulpes), ο σκίουρος
(sciurus vulgaris) κ.α.. Στα οκτώ διαφορετικά οικοσυστήματα του δρυμού, από τα 300μ. μέχρι τα 2918μ., έχουν παρατηρηθεί εκατόν τέσσερα (104) είδη πουλιών ορισμένα από τα οποία είναι σπάνια. Από τα απειλούμενα με εξαφάνιση είδη φωλιάζουν ή τρέφονται στην περιοχή του δρυμού 11 είδη αρπακτικών (το 41% του πληθυσμού της Ευρώπης), όπως ο Γυπαετός
(Gypaetus Barbatus), ο Μαυρόγυπας (Aegypius monachus), ο Φιδαετός (Circaeyous gallicus), το Σαΐνι (Accipiter brevipes), ο Χρυσαετός (Aquila chrisaetos),
το Χρυσογέρακο (Falco biarmicus)
και ο Πετρίτης
(Falco peregrinus) και 7 είδη δρυοκολαπτών (το 70% του πληθυσμού της Ευρώπης).
Έχει ακόμη μία σπάνια ερπετοπανίδα
(φίδια, χελώνες, σαύρες, κ.λ.π.), ορισμένα αμφίβια στα ρέματα και τις εποχικές λίμνες και μια μεγάλη ποικιλία εντόμων, κυρίως πεταλούδες για τις οποίες ο Όλυμπος φημίζεται.

ΜΙΚΡΟΚΛΙΜΑ
Το κλίμα του Ολύμπου στις χαμηλότερες περιοχές είναι τυπικά μεσογειακό, δηλαδή θερμό και ξηρό το καλοκαίρι, ενώ υγρό το χειμώνα.
Στις ψηλότερες περιοχές είναι πιο υγρό και πέφτει συχνά χιόνι όλο το χειμώνα, ενώ η βροχή είναι συνηθισμένο φαινόμενο και το καλοκαίρι.
Η θερμοκρασία κυμαίνεται τον χειμώνα από -20
μέχρι -10 βαθμούς Κελσίου και το καλοκαίρι γενικά από 0 μέχρι 20 βαθμούς Κελσίου, ενώ οι άνεμοι είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Η έντονη ποικιλομορφία του ανάγλυφου, ο διαφορετικός προσανατολισμός των δασωμένων πλαγιών και η θέση τους σε σχέση με την θάλασσα επηρεάζουν κατά τόπους το κλίμα του. Έτσι παρατηρείται το συχνό φαινόμενο της αναστροφής θερμοκρασιών και υγρασίας και η εμφάνιση πολλών μικροκλιμάτων. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το γεωλογικό υπόβαθρο και το έδαφος, ευνοούν την ανάπτυξη ιδιαίτερων τύπων βλάστησης και χαρακτηριστικών βιοτόπων

ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΙΕΡΙΑ
Συγκοινωνιακά μέσα
Χιλιομετρικές Αποστάσεις

ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΜΕΣΑ & ΠΡΟΣΒΑΣΗ

Γεωγραφική Θέση

Ο Νομός Πιερίας αποτελεί το Νοτιοδυτικό άκρο της Κεντρικής Μακεδονίας. Βρίσκεται μεταξύ των Νομών Θεσσαλονίκης και Λάρισας πάνω στον οδικό άξονα του Εθνικού Αυτοκινητόδρομου (Ε75) Αθηνών - Θεσσαλονίκης.
Ανατολικά βρέχεται από τον Θερμαϊκό κόλπο, βόρεια οριοθετείται από τον ποταμό Αλιάκμονα, νότια από τον ποταμό Πηνειό και δυτικά από το ορεινό σύμπλεγμα του Ολύμπου και των Πιερίων.

Συγκοινωνιακή πρόσβαση - Χιλιομετρικές αποστάσεις
Η Πιερία διαθέτει ένα από τα πιο επαρκή συγκοινωνιακά δίκτυα της Ελλάδας, τόσο για την εύκολη πρόσβαση
σ' αυτή από όλες τις περιοχές της χώρας και από το εξωτερικό, όσο και για τις μετακινήσεις στο εσωτερικό της.

Απέχει από την Αθήνα 440 χιλ., από την Θεσσαλονίκη 68 χιλ., από τη Λάρισα 84 χιλ., από την Ηγουμενίτσα 380 χιλ., από την Πάτρα 480 χιλ., από τους συνοριακούς σταθμούς Ευζώνων 110 χιλ., Προμαχώνα 185 χιλ., Κήπων Έβρου 450 χιλ.
Για την επίσκεψή σας στο Νομό Πιερίας από άλλες περιοχές της Ελλάδας και από το εξωτερικό:

Οδικώς:
- Από την Αθήνα μπορείτε να ταξιδέψετε με Λεωφορεία του Κ.Τ.Ε.Λ., ΤΑΞΙ, Ι.Χ. αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες.
Πληροφορίες Κ.Τ.Ε.Λ. Ν. Πιερίας, Τηλ. Σταθμού Αθηνών 210 8317059.
- Από τη Θεσσαλονίκη με Λεωφορεία του Κ.Τ.Ε.Λ., ΤΑΞΙ, Ι.Χ. αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες.
Πληροφορίες Κ.Τ.Ε.Λ. Ν. Πιερίας, Τηλ. Πρακτορείου Θεσσαλονίκης 231 0519101
- Από τη Λάρισα με Λεωφορεία του Κ.Τ.Ε.Λ., ΤΑΞΙ, Ι.Χ. αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες.
Πληροφορίες Κ.Τ.Ε.Λ. Ν. Πιερίας, Τηλ. Πρακτορείου Λάρισας 241 0537773.
Κ.Τ.Ε.Λ. Λάρισας, Τηλ. 241 0537737.
- Από την Ηγουμενίτσα με Λεωφορεία του Κ.Τ.Ε.Λ., ΤΑΞΙ, Ι.Χ. αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες.
Πληροφορίες: Κ.Τ.Ε.Λ. Ν. Θεσπρωτίας, Τηλ. 2665 022309
- Από την Πάτρα με Λεωφορεία του Κ.Τ.Ε.Λ., ΤΑΞΙ, Ι.Χ. αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες.
Πληροφορίες: Κ.Τ.Ε.Λ. Ν. Αχαΐας, Τηλ. 261 0623885
- Από τους συνοριακούς σταθμούς Ευζώνων Κιλκίς, Προμαχώνα Σερρών, Κήπων Έβρου με ΤΑΞΙ, Ι.Χ. αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες.

Κ.Τ.Ε.Λ. Ν. ΠΙΕΡΙΑΣ: ΚΑΤΕΡΙΝΗ, Τηλ. 2351 023313, 2351 029317.

Σιδηροδρομικώς:
- Από Αθήνα. Πληροφορίες: Σιδηροδρομικός Σταθμός Αθηνών,
Τηλ. 210 3624402, 210 05298837, 210 8237741.
- Από Θεσσαλονίκη. Πληροφορίες: Σιδηροδρομικός Σταθμός Θεσσαλονίκης,
Τηλ.: 231 0517517.
- Από Λάρισα. Πληροφορίες: Σιδηροδρομικός Σταθμός Λάρισας,
Τηλ.: 241 0236250, 241 0590163, 241 0590263.
- Από Πάτρα μέσω Αθήνας. Πληροφορίες: Σιδηροδρομικός Σταθμός Πάτρας,
Τηλ. 261 0639102, 2610 277441.
- Από Αλεξανδρούπολη.
Πληροφορίες: Σιδηροδρομικός Σταθμός Αλεξανδρούπολης,
Τηλ. 2551 026395.

ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ. Τηλ.: 2351 023709.

Αεροπορικώς:
- Από Αθήνα μέσω Θεσσαλονίκης.
Πληροφορίες: Αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», Τηλ.: 210 3530000.
- Μέσω Θεσσαλονίκης.
Πληροφορίες: Αεροδρόμιο «Μακεδονία», Τηλ. 231 0473212.
Ολυμπιακή Αεροπορία, Τηλ. 231 0408411.

Ακτοπλοϊκώς:
- Μπορείτε να προσεγγίσετε με μικρά ιδιόκτητα σκάφη από οποιοδήποτε σημείο της Ελλάδας στα μικρά Λιμάνια της Παραλίας Κατερίνης, της Αλυκής Κίτρους, της Γρίτσας Λιτοχώρου και του Πλαταμώνα.
Στο Λιμάνι του Πλαταμώνα μπορούν να προσεγγίσουν και πλοία χωρητικότητας 100 επιβατών.

Για τις μετακινήσεις σας στο εσωτερικό της Πιερίας απευθυνθείτε στο Κ.Τ.Ε.Λ. Ν. Πιερίας στην Κατερίνη και συμπληρωματικά στα ΤΑΞΙ. Μπορείτε επίσης να απευθυνθείτε στις επιχειρήσεις ενοικίασης αυτοκινήτων και μοτοσικλετών. Τα τηλέφωνά τους παρουσιάζονται στην αντίστοιχη ενότητα των Πληροφοριών.

Για τις μετακινήσεις σας
στην αστική ζώνη του Δήμου Κατερίνης, Παραλίας και Δίου απευθυνθείτε στο Κ.Τ.Ε.Λ. Αστικών Συγκοινωνιών.
Τηλ. 2351 029339, 2351 023352.

ΤΟΠΙΚΗ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ ΝΟΜΟΥ ΠΙΕΡΙΑΣ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ

Ο επισκέπτης στην Πιερία μπορεί να απολαύσει τοπικές και διεθνείς γαστρονομικές γεύσεις, χάρη σε μια μεγάλη ποικιλία από εστιατόρια, ταβέρνες, ψαροταβέρνες και άλλα μέσα εστίασης.

ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ
& ΓΕΥΣΕΙΣ
Η τοπική κουζίνα στην Πιερία προσφέρει μια μεγάλη ποικιλία από ελληνικά, τοπικά και παραδοσιακά φαγητά, γλυκίσματα και ποτά. Είναι φτιαγμένα από γνήσια υλικά που εξασφαλίζουν την υγιεινή διατροφή και τη γευστική απόλαυση.
Γεύσεις παραδοσιακές, ελληνικές, αξέχαστες που φέρνουν στο νου ευχάριστες στιγμές, χαρούμενες γιορτινές βραδιές και ζεστά μεσημέρια με τους αγαπημένους φίλους ή όλη την οικογένεια γύρω από το τραπέζι. Γεύσεις που έχουν την ομορφιά και το άρωμα της ρίγανης, του μαϊντανού, του βασιλικού, του δυόσμου, του μοσχοκάρυδου, της κανέλας και του γαρύφαλλου.

Η Μακεδονική κουζίνα και η κουζίνα της Πιερίας, σαν αναπόσπαστο κομμάτι της, χαρακτηρίζονται έντονα από τα λογής λογής κρεατικά, τυροκομικά και πίτες που αποτελούν το μακεδονικό τραπέζι, το οποίο είναι ιδιαίτερα γευστικό.

Χαρακτηριστικό της περιοχής είναι η ποικιλία εδεσμάτων, όπως η πρωινή μπουγάτσα, ο βραδινός πατσάς, ο γύρος και το σουβλάκι, σε όλη τη διάρκεια της ημέρας, που σερβίρονται όπωσδήποτε στις πόλεις, τα όσπρια, οι πίτες, τα ψητά και το κυνήγι ιδιαίτερα στα ορεινά μέρη, τα ψάρια και τα θαλασσινά που σερβίρονται κυρίως στα παραθαλάσσια. Η ποικιλία αυτή μεγαλώνει τον κύκλο των γευστικών ανακαλύψεων, χάρη στη διαφορετική πολιτιστική και γαστρονομική παράδοση των ποντίων, των βλάχων, των σαρακατσαναίων, των μικρασιατών και των ντόπιων κατοίκων.

Πολλές συνταγές αυτών των εδεσμάτων συνδυάζουν την υγιεινή και τη νοστιμιά του ελαιόλαδου, των λαχανικών, των σιτηρών και των ψαριών της Μεσογείου, που αποτελούν τη βάση της Μεσογειακής διατροφής.

Τα περισσότερα από αυτά τα εδέσματα μπορείτε να τα απολαύσετε στα εστιατόρια, τις ταβέρνες, τα ουζερί και τους άλλους χώρους επαγγελματικής κουζίνας που λειτουργούν στην Πιερία. Ορισμένες όμως παραδοσιακές γεύσεις πρέπει οπωσδήποτε να τις αναζητήσετε στην οικιακή κουζίνα των ντόπιων κατοίκων, για να τις γνωρίσετε.

Σας προσκαλούμε λοιπόν για μία εξερεύνηση στα μονοπάτια των τοπικών γεύσεων.

Οι πίτες στη Μακεδονία αλλά και στην Πιερία, αλμυρές ή γλυκές υπήρξαν και συνεχίζουν να αποτελούν την κορυφαία γεύση της παραδοσιακής κουζίνας και συνιστούν πραγματική τέχνη, αυθεντική και αξεπέραστη:
τυρόπιτα, σπανακόπιτα, χορτόπιτα, λουκανικόπιτα, πρασόπιτα, κολοκυθόπιτα αλμυρή ή γλυκιά, γαλατόπιτα, κρεατόπιτα, κιμαδόπιτα, κασερόπιτα, κοτόπιτα, λαχανόπιτα, ριζόπιτα, κρεμμυδόπιτα, μηλόπιτα.